Cape Canaveral en Fort Lauderdale

We kozen Cape Canaveral als stop omdat het mooi in het midden lag op weg naar Fort Lauderdale.

Onderweg erheen hebben we Daytona bezocht. Bekend vanwege NASCAR (supersnelle auto's). We hebben een kijkje genomen bij de racebaan en Tony zijn hartje ging sneller kloppen.

Cape Canaveral zelf is totaal niet boeiend. Maar er zijn leuke dingen in de buurt om te doen.

Toen we aankwamen waren we meteen in opperstebeste stemming omdat  we langs een mini-golfbaan "in between the alligators" reden welke we meteen hebben uitgetest (weer gewonnen!).

De volgende dag hebben we Kennedy Space center bezocht. Indrukwekkend... stel je voor dat je een reis naar de ruimte maakt. Hoe spannend moet dat zijn. De eerste reis was al in de jaren 60. Één persoon moet de eerste geweest zijn, dan moet je wel lef hebben zeg!

Cocoa beach, wat vlakbij Cape Canaveral ligt,  draait voornamelijk om surfen. Meervoudig kampioen surfen Kelly Slater is er opgegroeid. Er hangt een fijne "aloha sfeer". Veel kleurrijke tentjes met gezond eten. De acaï bowl is er alom vertegenwoordigd, een smoothie van acaï met allerlei toppings er bovenop. We hebben daar ook Ron Jon surfshop bezocht. Een bizar grote winkel, eigenlijk een attractie opzich.

Ook hebben we de grootste "tourist trap" van onze reis bezocht. Het betrof wederom een opvang voor verwaarloosde dieren. Er werd geadverteerd met " meet and pet our 200 unique animals in our huge parc".
De "main area" was een camper met 2 dixie toiletten ernaast. De tour begon veelbelovend toen we werden meegenomen door een traktor met een kar erachter waar we op hooibalen in zaten. Die rit duurde welgeteld 2 minuten, tot na de eerste bosjes, daarna ging de tour te voet verder. Echt een tour is het niet te noemen. Het waren 2 naast elkaar gelegen weilandjes met daarop boerderijdieren. We kregen te uitgebreide uitleg over welk dier van wie familie was, zelfs toen het donker werd en we werden aangevallen door muggen én het ook nog eens begon te regenen. Onze subtiele hints om te gaan pikte onze gids niet op. Grappen trouwens ook niet. Toen Tony haar vroeg wat de lama deed die net op de rug van de ander was gesprongen antwoorde ze bloedserieus "I don't know". 
Maar, hoofdzaak, Milou vond het geweldig en tja, dat is tegenwoordig toch waar het om gaat.

Na Cape Canaveral zijn we naar Fort Lauderdale gegaan om tantetje te bezoeken. Dat waren heerlijke luie dagen. Lekker bijgekletst, koffie gedronken en een mexicaanse avond inclusief margaritha gehad.
Tante en ik hebben ons lekker laten verwennen en een mani- én pedicure gehad.
We hebben ook nog een huis bezocht wat te koop staat voor 1.6 miljoen en gedaan alsof we potentiele kopers waren. Onze conclusie: prachtig huis, maar het geld niet waard. :)

Wat was het fijn om een wat grotere ruimte te hebben dan alleen een hotelkamer en met een goede keuken. Ik heb echt genoten van zelfgemaakt eten en lekker even hangen op de bank zonder stil te hoeven zijn omdat Milou naast ons ligt te slapen.

Mijn tante heeft een hond. Milou vond hem meteen geweldig. Hij moest echter eventjes aan haar wennen. Toen de hond had ontdekt dat Milou hem stiekem eten gaf, waren ze beste vriendjes!

Fort Lauderdale is een leuke plaats. Las Olas boulevard is de eerste echt leuke en gezellige winkelstraat die we op onze reis zijn tegengekomen. Veel leuke eetgelegenheden en leuke boetiekjes. We zijn langs de boulevard gereden en hebben onze ogen weer uitgekeken naar alle huizen en jachten. Fort Lauderdale wordt ook wel het Venetië van Florida genoemd vanwege de vele grachten (10 keer het formaat van die in Amsterdam).
 
Nu maken we ons klaar om op het cruiseschip te stappen. Ik ben zo excited, dit wordt voor ons beide een nieuwe belevenis. Kan me helemaal niet voorstellen hoe het op zo'n schip is.

Overigens is er op dat schip ook geen internet. Of nouja, dat is er wel, voor 73 cent per minuut.
En eigenlijk kijk ik daar wel naar uit. Echt even weg en in het hier en nu, ook ik ben stiekem verslaafd aan mijn telefoon...