De Everglades: alligators en fastfood

Omdat we zo dicht mogelijk bij de Everglades wilden zitten, sliepen we in het stadje Homestead. In de Everglades zelf zijn slechts een paar campings en verder zijn er geen steden in de buurt aan de oostelijke kant (van waar wij de Everglades benaderden).

Homestead moet een van de minst aantrekkelijke steden van Amerika zijn. Het bestaat uit tankstations, fastfoodketens en slechte hotels.
Wij zaten in zo'n hotel waar ik eerder over schreef. Zo een waar mensen op de vlucht zich schuil houden en hun haar boven de wasbak bleken met peroxide. Naast ons zaten mensen te blowen en heel hard rap muziek te luisteren. In het zwembad waren mensen tot veel te laat veel te luiddruchtig aan het drinken. De hotelkamer stonk naar vervlogen rook. Bij het ontbijt fantaseerden we over de verscheidene misdaden die onze mede hotelgasten begaan hadden.

Er was werkelijk geen gezond resraurant te vinden dus eindigden we bij Taco Bell (waar de salade stiekem nog best lekker was) en bij een italiaan waar alle gerechten gefrituurd én met veel te veel kaas waren bereid. Yak.

En toch vond ik het fantastisch! We hebben zulke toffe dingen gedaan.

De Everglades beslaan een groot stuk van zuid Florida. Via de Tamiami trail (welke Tampa met Miami verbindt, vandaar de naam) kun je het hele park van oost naar west doorcrossen. Er is één hoofdweg met allerlei afslagen naar parken, bootverhuurzaakjes, restaurantjes ("you've seen the alligators, now taste them") en "trails".

Die trails zijn aangelegde wegen waarop je tot diep in de Everglades kunt lopen. Veelal zijn het boardwalks waardoor je met droge voeten het moeras door kunt gaan.
We hebben er verschillende bewandeld en mooie natuur en ook alligators gezien! Op een trail werden we meteen aangevallen door duizenden muggen. Echt bizar, ik zag ze overal zitten bij Tony. En hoewel we als de wiedeweerga wegrenden, hebben we beiden heel veel mugenbulten. Milou en haar wagen hadden we belachelijk goed ingesprayd met anti muggen spul en gelukkig is zij ongeschonden uit de strijd gekomen. Tony denkt nu dat hij het zika virus heeft (daar zijn overal waarschuwingen voor), maar gelukkig heb ik mijn huiswerk gedaan en weet ik dat dat helemaal geen kwaad kan, tenzij je zwanger bent. Dit stelt hem slechts gedeeltelijk gerust.

We hebben ook een alligator farm bezocht. Hier hebben we baby alligators gevoerd. Die maken dan een heel gek, bijna knorrend geluid. En slangen vastgehouden.

Ook hebben we een tocht op een airboot gemaakt. Adembenemend mooi en heel gaaf om die alligators van zo dichtbij en in het echt te zien. Milou was de grootste bikkel. We gingen heel hard en maakten scherpe bochten. Bovendien maakt zo'n ding niet normaal veel geluid. In het begin piepte ze even, maar daarna heeft ze zich karig gehouden!

Tot slot zijn we ook nog langs de "everglades outpost"  geweest waar gewonde/mishandelde dieren worden opgenomen en verzorgd. Het park is ietwat oud en vervallen. Maar bij ieder dier staat zijn verhaal geschreven wat erg indrukwekkend is. Zo zijn alle tanden van een aapje getrokken, omdat iemand het beestje als huisdier wilde houden. En is er een beertje waarvan de moeder doodgeschoten is toen hij nog geen maand oud was. Heel zielig. Maar ook heel mooi om te zien dat mensen er daar alles aan doen om de beestjes toch nog een mooi leven te geven.
We kwamen er aan het einde van de dag en het was net voedertijd. Vooral de wolven waren daarom heel druk en onrustig. Omdat het zulke oude primitieve verblijven zijn, voelde het best eventjes spannend om zo rond te lopen tussen verschillende tijgers en aan de andere kant een beer. Alsof ze elk moment konden ontsnappen. Milou vond alle beestjes heel erg leuk en had ze het liefst allemaal geaaid..

Het waren echt geweldige dagen. Nu weer terug naar iets meer luxe en beschaving. We gaan naar Naples