Tel Aviv in de herkansing

Tel Aviv rocks!

Lotte is ons komen opzoeken (papa ging even op en neer naar Oktoberfest in München, jetsetter). We hebben ontdekt dat er ontelbaar veel leuke koffie en lunch tentjes zijn. Toffe en mooie restaurants en vooral heel veel winkeltjes met leuke kleding, weer eens wat anders dan Mango en Zara waar de halve wereld in rondloopt (ikzelf included).

Ook hebben we goed gebruik gemaakt van het strand. Dit vond ik best spannend aangezien een strandbezoek samen met Milou in Nederland 2 keer is uitgelopen op een compleet fiasco waarbij we zo snel mogelijk het strand weer verlieten.
Maar hier ging het goed! In de schaduw, met haar uv-pakje aan, heeft Milou haar vrees voor zand overwonnen. Waar ze eerst nog begon te krijsen zodra haar teentjes maar even het zand aanraakten, werd het nu met bakken tegelijk in haar mond gestouwd. De zee is nog niet echt favoriet, maar hier wordt aan gewerkt.
Van een aardige life guard kregen we een babybadje waar Milou wel even zoet mee was. Al met al waren het best ontspannen strandbezoekjes (los van dronken russen die niet meer konden lopen en een verdachte rugzak waarvan we een beetje bang werden want we hadden bedacht dat daar misschien wel een bom in kon zitten).

Reizen met een baby is compleet anders dan ik gewend ben. Vroeger gingen we in de ochtend op pad, zonder voorbereidingen en zonder plan. Vaak waren we dan gewoon aan het struinen, eindigden we ergens op een terras voor wijntjes en diner en kwamen we 's avonds laat, doodop, weer in de hotelkamer.

Nu moeten we alles rondom Milou plannen. En aangezien ze echt niet slaapt in haar wagentje gaan we netjes rond 12.30 en 15.30 naar het appartement voor het slaapje.
En 's avonds zijn we ook uiterlijk om half 9 alweer thuis. Best jammer.
Gister avond hadden Lotte en ik een "girls night out" en zag ik eigenlijk pas hoe de stad bruist en wat voor een andere energie er dan hangt.
En ja, toen baalde ik wel even. Vroeger was ik daar ook elke avond aan het shinen geweest.

Ook het geregel en geplan is jammer. Voordat we de deur uit zijn ben je weer een half uur verder. Zeer belangrijk om te checken of echt alles wel is ingepakt om drama te voorkomen.

Maar het geeft ook wel rust. Ik hoef niet meer zoveel en ben heerlijk uitgerust.
We blijven telkens maar tegen elkaar zeggen dat dit tijdelijk is. En tja, je krijgt er zoveel voor terug he ;)

Zometeen komt Tony weer terug en morgen vertrekken we voor een paar dagen naar de dode zee en Mitzpe Ramon. Het was leuk hier, maar ik heb wel zin in iets compleet anders. To be continued...